Mübadillerden Kalan Hatıralar-3

 

 -Babam sağlığın da Yunanistan da ki köyünden hep özlemle bahsederdi.Ölmeden gidip görmek en büyük özlemiydi.Ama olmadı göremeden vefat etti.Ben ölümünden 20 yıl sonra 2008 de ilk olarak ziyaret ettim.Köyün adı TORİSTA yeni adıyla PONDİNİ.Grevena iline 36 km.ormanlar arasında bir köy.Çok şirin.Mübadele öncesi 500 kişilik bir nüfus varmış.Şimdi gene o kadar.Fakat hep yaşlı nüfus var.Emekli olanlar yaşıyor.

2008 yılında gezi otobüsü ile İtalya dan İgomenitsa ya gemi ile geldikten sonra,Selânik e giderken otobüsümüz GREVENA dan geçerken duyduğum heyecanı anlatamam.Ani bir kararla Grevena da indim.Daha önceden tanıdığım VASİLİ adlı bir arkadaşımı vasıtası ile köye gittim.

Köye Sinop,Samsun ve Havza dan gelen mübadiller yerleştirilmiş.Yani Pontuslu Rumlar.Ben Yunanca konuşmaya başlayınca şoke oldum.Çünkü karşımdakiler aynı benim gibi mükemmel Türkçe konuşuyorlardı."KARDAŞ BİZ LAZIZ LAZ.BİZ ERİŞTE BİLİRİK.TARHANA BİLİRİK.DÜĞÜNLERDE ADANALI VE KONYALI YI OYNARIK" deyince şaşkınlığım bir kat daha arttı.Ama asıl şaşkınlığım biz oraya gittiğimizde uydudan TRT yi seyrediyor olmalarıydı.

Büyük bir heyecanla dedemin yani babamın doğduğu evi sordum.Babamın anlattığına göre köydeki 3 katlı tek ev idi.Bana amerkalının evimi dediler.Yani dedemin Amerika ya çalışmaya gidip geldikten sonra yaptığından bile haberdarlar.Ama maalesef sadece resmini ve yerini gösterdiler.Yerinde bir villâ yapılmış.

Eskiler den kalma tek bir taş bile bulamadım.Sadece bana mezarlıklar burada cami burada idi gibi yerlerini gösterdiler.Büyük bir üzüntü ile köyden ayrıldım.Sonraki yıllarda 6 defa daha gittim.Köydeki hemen hemen herkesi tanıdım.Evlerinde misafir oldum.Çok güzel dostluklar kurdum.Köyden Türkiye ye ziyarete gelenleride evimde misafir ettim.(Kaynak:Fikret ÖZER)